Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

Μιχαήλ Κ. Παπαδόπουλος



σωΜΑ το Ποίηση
Ποίηση είναι τελικά
Η οργασμιαία έκρηξη των λέξεων
Επί του γυμνού σώματος της πανσελήνου          
     ---
Οι λέξεις μου αγριέψανε
Και δαγκώνουν τη σιωπή σου
     ---
Απόψε άναψα κεριά σε όλα τα ξωκλήσια
Του σώματός σου
Για να μπορώ να κοινωνήσω
Το Άγιο Βλέμμα σου
    ---
Ιεροτελεστία ή
Η ερωτελεστία
Η ερω τετέλεσται
    ---
Η Ανατολή
Η μόνη γυναίκα
Που μου απέμεινε
    ---
Εγώ
Σε προειδοποίησα
Πως
Είναι με τα ίδια
Γράμματα
Που γράφονται
η Ηδονή και η
Οδύνη
     ---
Εκείνο το βράδυ
Στην Ανώγυρα
Το ηλιοβασίλεμα
Έσταζε αίμαι
Και οι μνήμες
Έκοβαν το δέρμα των λέξεών μου
Με κοφτερό λεπίδι
     ---
Παίρνω το θάνατο από το σβέρκο
Και τον χορεύω ζεϊμπέκικο


Εκείνο το βράδυ
Ανέσυρες το περίστροφο
Του Αφέντη σου
Έστησες στον τοίχο
Τα ποιήματα
Και η αυλή σου
Γέμισε με σφαγμένες
Λέξεις
    ---
 Η σχεδόν Πανσέληνος της Σιωπής
Εκείνο το βράδυ στην αυλή
Έχοντας γυρισμένη την πλάτη στο φεγγάρι
Φύτευες στον κήπο σου σπόρους σιωπής



Η βραδιά κύλησε ήσυχα
Χωρίς υπερ βολές
Και πέρασαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα
-----------------

Τα παραπάνω αποτελούν μερικά δείγματα γραφής από την πρώτη ποιητική συλλογή του Κύπριου εφηβικού φίλου μου Μχάλη Παπαδόπουλου, ψυχολόγου και συγγραφέα ψυχοπαιδαγωγικών βιβλίων.
Ο ποιητής διαμορφωμένος από το χειραφετικό πνεύμα του Μάη του ’68, με ψυχαναλυτική παιδεία και επιρροές από τον υπερρεαλισμό, ιδίως από την εμπειρίκεια εκδοχή του, μας παραδίδει μια Σωμα το Ποίηση, η οποία δίνει σάρκα και οστά στο ανομολόγητο βίωμα, σε ό,τι δηλαδή σιγόκαιε κρυφά μέσα του: τον έρωτα, την ηδονή, τον πόθο, τον πόνο, την οδύνη, τη φαντασίωση. Και αίφνης τα μετέτρεψε σε ερωτο ποίηση, ηδονο ποίηση, ψυχο ποίηση, μπολιασμένη με εικόνες από όστρακα, κοχύλια, χείλια, ρόδια, φιλιά και πικραμύγδαλα.
                                                                                    (εκδόσεις νήσος, Αθήνα 2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Συνολικές προβολές σελίδας